Εξοικονόμηση ενέργειας 30% με την τοποθέτηση θερμοστατικών
κεφαλών στα σώματα καλοριφέρ.
Δεδομένου ότι κάθε χώρος ενός κτιρίου είναι τελείως ξεχωριστός, με διαφορετικές θερμίδες απαιτήσεις, ο πιο απλός τρόπος αυτονόμησης των χώρων με σώματα είναι οι θερμοστατικές κεφαλές. Τοποθετούνται τοπικά, επάνω σε κάθε θερμαντικό σώμα ξεχωριστά, και ρυθμίζουν προοδευτικά τη ροή του ζεστού νερού βάσει της θερμοκρασίας του συγκεκριμένου χώρου.
Με τη χρήση θερμοστατικών κεφαλών, κάθε θερμαντικό σώμα γίνεται ανεξάρτητο και απομονώνεται αυτόματα όταν επιτευχθεί η επιθυμητή θερμοκρασία, τη στιγμή που οι υπόλοιποι χώροι που έχουν ανάγκη θέρμανσης συνεχίζουν να λειτουργούν. Έτσι όταν το κτίριο έρθει σε θερμική ισορροπία, θα λειτουργεί μικρότερο μέρος του συνολικού συστήματος, επιτυγχάνοντας εξοικονόμηση καυσίμου που μπορεί να φτάσει και το 30%.
Ας δούμε όμως πώς ακριβώς επιτυγχάνεται ο έλεγχος της κεντρικής εγκατάστασης θέρμανσης και ποια προβλήματα λύνουν οι θερμοστατικές κεφαλές.
Κατά κανόνα, ο έλεγχος γίνεται με έναν θερμοστάτη (συχνά εγκατεστημένο στο σαλόνι) που είναι ρυθμισμένος περίπου στους 20 ֯C. Ο θερμοστάτης παρακολουθεί τη θερμοκρασία του χώρου (σαλονιού), και όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 20 ֯C, στέλνει εντολή στον λέβητα να ξεκινήσει και να στείλει νερό σε όλα τα θερμαντικά σώματα.
Όταν, στη συνέχεια, η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 20 ֯C, δίνει εντολή στο λέβητα να διακόψει και να πάψει να στέλνει νερό. Όλα αυτά ισχύουν για το σαλόνι.
- Τι γίνεται όμως στο καθιστικό, όταν ανάβει το τζάκι;
- Τι γίνεται στο βόρειο υπνοδωμάτιο όπου κοιμάται ο παππούς;
- Τι γίνεται στην κουζίνα, όπου ο ηλεκτρικός φούρνος και δύο εστίες είναι σε λειτουργία;
- Τι γίνεται στο παιδικό δωμάτιο που είναι μαζεμένοι έξι πιτσιρίκοι και χοροπηδούν;
Τότε, εμφανίζεται το πρόβλημα, αφού ο κεντρικός θερμοστάτης δεν αντιλαμβάνεται τίποτα από όλα αυτά. Το σύστημα κεντρικής θέρμανσης σχεδιάστηκε να ελέγχεται από τον κεντρικό θερμοστάτη του σαλονιού, και ο θερμοστάτης δεν αντιλαμβάνεται τίποτα από όσα συμβαίνουν στα υπόλοιπα δωμάτια.
Αυτό το πρόβλημα λύνουν οι θερμοστατικές βαλβίδες/κεφαλές, και ταυτόχρονα μας εξοικονομούν μέχρι και 30% καύσιμο.
- Τι είναι, όμως, και πως λειτουργούν οι θερμοστατικές βαλβίδες/κεφαλες?
Οι θερμοστατικές βαλβίδες είναι συσκευές που τοποθετούνται στα θερμαντικά σώματα και επιτρέπουν την αυτόματη ρύθμιση της ροής του ζεστού νερού και κατά συνέπεια τον έλεγχο της θερμοκρασίας του κάθε χώρου ξεχωριστά.
Τρόπος Λειτουργίας
Η θερμοστατική βαλβίδα αποτελείται από τύμπανα πεπλατυσμένα που εσωτερικά φέρουν υγρό, το οποίο θερμαινόμενο από τον αέρα του χώρου διαστέλλεται και αυξάνει το πάχος των τυμπάνων.
Η διόγκωση των τυμπάνων γίνεται αιτία μετακίνησης ενός εμβόλου, το οποίο ελέγχει την ποσότητα του νερού που διέρχεται από το σώμα.
Έτσι, η θερμοκρασία του σώματος εξαρτάται από την παροχή του νερού και η ισχύς του μεταβάλλεται ανάλογα, επιτρέποντας μας, με την κατάλληλη ρύθμιση της θερμοστατικής κεφαλής, να ρυθμίσουμε τη θερμοκρασία του χώρου.
Η θερμοστατική κεφαλή πρέπει να τοποθετείται με τον άξονα της οριζόντιο.
Οι θερμοστατικές βαλβίδες χωρίζονται σε χειροκίνητες ή αυτόματες ψηφιακές (ηλεκτρονικές).
 Θερμοστατικές Κεφαλές Danfoss.pdf | [ ] |
| Θερμοστατικες Κεφαλές COMAP.pdf | [ ] |
